و شعر سنجاقکی است ...
...آفریدگارا
بگذار
دهان تو را ببوسم
غبار ستاره ها را از پلک فرشتگانت بروبم
کف خانه ات را
با دمب بریده ی شیطان جارو کنم
متولد شدم
در مرز نازک نیستی
.
.
.
سپاسگزارم خدای من
خنده را
برای دهان او
او را
به خاطر من
و مرا
به نیت گم شدن آفریدی ...
شمس لنگرودی-شعری برای ٢۶ آبان
- شصتمین زادروزت مبارک آقای شاعر
نظرات
ارسال یک نظر